Procedury łączności IARU

Krótkofalarstwo jest jedną ze służb radiokomunikacyjnych ustanowionych przez Międzynarodową Unię Telekomunikacyjną (ITU). We wszystkich służbach radiokomunikacyjnych, przekazywanie informacji ratunkowych ma absolutne pierwszeństwo ponad normalnym prowadzeniem łączności Łączność kryzysowa wymaga skutecznego i bezbłędnego przekazywania wiadomości co w łączności amatorskiej nie zawsze jest regułą. Każdy operator powinien myśleć o tym jak zachowa się podczas sytuacji kryzysowej i być tak przygotowanym jak to tylko możliwe.

Postępowanie w wypadku sytuacji kryzysowej

• J​​​eśli usłyszysz na częstotliwości słowa „łączność ratunkowa”, „łączność kryzysowa” (angielskie „emergency”, „welfare-traffic”) albo skrót QUF, przestań nadawać i uważnie słuchaj.
• Jeśli odbierasz przekazywane wiadomości, pozostań na częstotliwości i zapisz wszystko co odbierzesz.
• Nie opuszczaj częstotliwości, dopóki nie masz pewności, że nie możesz pomóc w prowadzeniu łączności i że ktoś inny już pomaga.
• Nie nadawaj, dopóki nie masz pewności, że jesteś w stanie pomóc.
• Stosuj się do instrukcji stacji kontrolującej sieć (jeśli jest taka stacja). Łączność jest zwykle kontrolowana przez stację pracującą z rejonu objętego sytuacją kryzysową lub przez stację przez nią wyznaczoną.
• Nie przedłużaj niepotrzebnie łączności, nie nadawaj zbędnych informacji.
• W przypadku zakłóceń od innych stacji, stacja kontrolująca sieć lub inna wyznaczona stacja powinna użyć słów „łączność ratunkowa”, „łączność kryzysowa” (angielskie „emergency”, „welfare-traffic”) lub skrótu QUF, zwracając uwagę przeszkadzającej stacji.

Zapisuj  informacje według systemu:

• Kiedy? (data, czas).
• Gdzie? (miejsce wystąpienia sytuacji kryzysowej).
• Co? (co się stało, co trzeba zrobić).
• Jak? (jak można pomóc).
• Kto (kto jest w stanie pomóc).

Ogranicz się tylko do przekazywania informacji.

Amatorska łączność radiowa może być ostatnią działającą możliwością komunikacji podczas sytuacji kryzysowej.
 Pozostaw doradzanie i planowanie działań służbom i osobom odpowiedzialnym za udzielanie pomocy. 
Ogranicz się do samej komunikacji.

Format wiadomości

Nawiąż kontakt ze służbami i osobami zaangażowanymi w sytuację kryzysową lub akcję niesienia pomocy i pomóż poprzez przekazywanie wiadomości. Komunikacja jest najbardziej wydajna, gdy wiadomość zostaje zapisana u odbiorcy w identycznej formie jak została wysłana przez nadawcę. Wiadomości do nadania powinny być zapisane w formie telegramu, posiadać odpowiedni adres odbiorcy i być odpowiednio podpisane.

Wiadomość składa się z:
Nagłówka (Preambuły) wiadomości
Adresu odbiorcy
Tekstu wiadomości
Podpisu nadawcy
Nagłówek wiadomości.
Stacja która wprowadza wiadomość do przekazania w sieci radioamatorskiej tworzy dla niej nagłówek składający się z następujących informacji w odpowiedniej kolejności:
· Numer
· Ważność
· Znak stacji nadającej wiadomość
· Numer kontrolny (ilość wyrazów w tekście wiadomości)
· Miejsce nadania
· Czas
· Data
Numer to kolejny numer nadawanej wiadomości.
Ważność wiadomości określa się jako:
· e – awaryjna (ang. emergency)
· p – priorytetowa (ang. priority)
· r – zwykła (ang. routine) Znak stacji nadającej wiadomość jest to znak stacji która pierwsza wysłała wiadomość w eter.
Numer kontrolny to ilość wyrazów w treści wiadomości (nie liczymy wyrazów w adresie i podpisie nadawcy).
Miejsce nadania to miejsce (miejscowość, dzielnica itp.) z którego nadawca wysyła wiadomość.
Data i czas określają czas utworzenia (nie przekazania lub nadania) wiadomości.